Leiderschap: een heleboel van
hetzelfde
Het zal voor niemand onlogisch klinken dat leiderschap
een cruciaal fenomeen is voor mens en maatschappij. Uit een artikel over
Dienend Leiderschap begreep ik dat deze vorm van leiderschap nog wordt
geassocieerd met een softe, niet resultaatgerichte vorm van leiderschap. Het
idee dat er kennelijk verschillende vormen van leiderschap in een organisatie zijn,
is voor mij onbegrijpelijk. Leiderschap is een op zichzelf staand begrip. Een
greep uit de vele definities leert ons het volgende:Transformationeel leiderschap
Transformationele leiders beïnvloeden hun ondergeschikten op verschillende manieren. Door het geven van het goede voorbeeld, het intellectueel stimuleren van de volgelingen, het bouwen van een groepsgevoel, de inspirerende uiteenzetting van een toekomstvisie en het echt inleven in diegenen die worden aangestuurd, worden ondergeschikten gemotiveerd. Door de invloed van de transformationele leider worden volgelingen als het ware getransformeerd, wat geuit wordt in een toename van het zelfvertrouwen, groepsgevoel en binding aan de leider en de organisatie. (http://educatie.ntr.nl/leidersgezocht/3003615/transformationeel-en-transactioneel-leiderschap/?preview=true)
Transactioneel
leiderschap
Waar de transformationele leider zich meer richt op de
mens zelf en deze stimuleert alles uit zichzelf te halen, richt de
transactionele leider zich op de taak die uitgevoerd dient te worden. Een
transactionele leider maakt duidelijk inzichtelijk hoe de taak tot een goed
einde moet worden gebracht, geeft aan welke hulpbronnen en middelen ingezet
worden en zal communiceren welke beloning tegenover de verwachte geleverde
prestatie staat. Daarnaast zal de transactionele leider er voor zorg dragen dat
de organisatie condities optimaal zijn, opdat de volgelingen de taak succesvol
tot uitvoer kunnen brengen. De transactionele leider houdt de uitvoer van de
taak nauwgezet in de gaten, en grijpt in voordat het dreigt fout te gaan. Leiderschap,
dat volgelingen stimuleert boven verwachtingen te laten presteren. (http://educatie.ntr.nl/leidersgezocht/3003615/transformationeel-en-transactioneel-leiderschap/?preview=true)
Dienend
leiderschap (Servant leadership)
Een dienend leider richt zich primair op de groei en het
welzijn van de mensen om hem heen en hun omgeving. Traditioneel leiderschap handelt
vanuit de behoefte van de organisatie;leiderschap vergroot met name de macht en
invloed van de manager. De dienend leider deelt zijn invloed en neemt de
behoefte van zijn mensen als uitgangspunt.Hij ondersteunt hen in hun behoefte
aan ontwikkeling en het optimaliseren van hun prestaties https://greenleaf.org/what-is-servant-leadership/).
Deze definities geven aan
dat leiderschap in een organisatie -verbinding maken- is. Verbinding
tussen in- en output, boven en onderstroom, binnen- en buitenkant, ex- en
intrinsieke waarden.
De vele varianten van
leiderschap leiden de aandacht af van wat in essentie leiderschap is. Soms
lijken ze zelfs een poging tot ontsnapping aan deze essentie. Daarnaast wordt
leiderschap veelal besproken als iets dat is weggelegd voor een select
gezelschap. Iedereen heeft leiderschap in zich. Wij worden er mee geboren.
De essentie van leiderschap
In een organisatie
is sprake van leiderschap als vanuit de focus op het organisatie-belang een vraagstuk
driedimensionaal wordt benaderd. De drie dimensies zijn denken, doen en voelen en
dienen in samenhang met elkaar te zijn.
In organisatie
verband zie ik denken en doen en sluiten wij gevoel buiten. Vaak omdat dit niet
professioneel wordt geacht of wellicht arbitrair. Succesvolle organisaties daarentegen
hebben -het gevoel- in belangrijke mate geintegreerd in de organisatie en tonen
een hoge mate van leiderschap op alle niveaus. Hierdoor zijn deze organisaties
slagvaardig en wendbaar.
Wat levert het
toevoegen van ons gevoel op?
Het toestaan van
wat wij voelen, is de smeerolie, die de noodzakelijke nuancering in ons denken
en doen aanbrengt en daarmee tot intrinsieke verbinding leidt. Dit leidt tot
draagvlak, betrokkenheid en commitment. Denk maar aan een robot die de speech
van Martin Luther King voordraagt of Martin Luther King zelf. Op inhoud kun je
je met beiden vereenzelvigen. De robot echter, spreekt slechts vanuit de ratio.
Hierdoor zal je je niet of minder verbinden met zijn boodschap en daarmee niet
bereid zijn mee te gaan in hetgeen hij van jou vraagt. Martin Luther King sprak
vanuit zijn hart. Hierdoor was hij in staat zijn toehoorders te inspireren. Hij
gaf hen hiermee de diepere zingeving en richting die nodig is om iets te willen
veranderen.
Definitie van –gevoel-
Van belang is te weten wat ik met gevoel
bedoel. Te meer om te voorkomen dat het met het begrip emotie wordt verward.
Gevoel en emotie zijn twee verschillende zaken. Emotie is een vorm van uiting geven
aan gevoel. Het brengt een diepere beleving naar de oppervlakte.
Met gevoel refereer ik aan dat wat door
het hart wordt ingegeven. Het gaat over gewaarwording, sensitiviteit en
intuitie. Bewustwording van gevoel vraagt het toestaan onbevooroordeeld te
luisteren naar jezelf en empatisch te zijn naar jezelf. Empathie naar jezelf
betekent ook dat je je kwetsbaar durft op te stellen en dat je je inzet voor je
geestelijk welzijn. Als dit gekoppeld wordt aan Leiderschap in een organisatie,
dan zijn we ook in staat dit naar anderen te doen. Dat betekent dat je durft te
luisteren naar de ander, dat je je kwetsbaar opstelt naar de ander en dat je je
inzet voor de ander(emphatie).
Leidt het
integreren van –voelen- in een organisatie niet tot oeverloze gesprekken en
besluiteloosheid? Mijns inziens niet want het toestaan van ons gevoel, ontheft ons
niet van onze verantwoordelijkheid resultaten te halen.
Besluiteloosheid en
inefficiency hebben te maken met het niet
nemen van verantwoordelijkheid. Het niet nakomen van de verantwoordelijkheid is
primair te wijten aan een gebrek aan sturing en daarmee aan leiding. Leidinggeven
en leiderschap zijn twee verschillende begrippen die in de praktijk door elkaar
gebruikt worden
Leidinggeven en LeiderschapLeidinggeven is een vaardigheid die niet iedereen kan ontwikkelen. Grofweg is het tweedimensionaal: denken en doen. Je stuurt op basis van de ratio’s (kpi’s) de medewerkers aan om op de meest efficiente wijze de resultaten te behalen. Leidinggeven varieert van mens- tot resultaatgericht en is gebonden aan een functie.
Leiderschap is verbonden
met het individu. Iedereen beschikt over leiderschap.Het komt pas door de keuze
van het individu zelf tot bloei. Die keuze is gerelateerd aan de vraag: neem ik
de verantwoordelijkheid voor mijn leven? Wellicht niet voor iedereen een voor
de hand liggende vraag. Toch ligt hierin de kiem van leiderschap. Beantwoording
van deze vraag, leidt tot bewustwording van wat jouw leven is. Niet in termen
van wat jou is overkomen of wat je hebt gedaan. Maar in termen van de diepere
betekenis van waarden(die leiden tot gedrag) in jouw leven. Als je je zelf verantwoordelijk
stelt om volgens deze waarden te leven, dan leidt dit tot zelfbewust zijn.
Zelfbewust zijn is het integreren van ons denken, doen en voelen. De balans
tussen deze drie, stelt ons in staat tot zelf reflectie, het leidt tot zelfvertrouwen,
ruim(er)denkendheid en betrokkenheid.
Iedereen is op zijn
niveau, in staat te denken, doen en voelen. Het is niet gekoppeld aan een
leidinggevende functie. Als wij dit erkennen en leiderschap op individueel
niveau in een organisatie ontplooien, dan zal dit leiden tot een meer
succesvolle organisatie. Individueel Leiderschap leidt namelijk tot een grotere
mate van betrokkenheid bij de organisatie en het nemen van verantwoordelijkheid.
Het vergroot het zelfsturende vermogen van medewerkers door het vermogen tot
zelfreflectie en ruimdenkendheid.
ConclusieDe vele varianten van Leiderschap leiden ons af van haar essentie. Leiderschap is vanuit de focus op het organisatiebelang het integreren van denken, doen en voelen. Iedereen is hiertoe in staat en wij beperken het succes van de organisatie als wij dit slechts toedichten aan diegene in leidinggevende functies. In organisatie context betekent leiderschap: gehoor geven aan gevoel (intuitie) voor een bepaalde richting, dat wij deze richting toetsen en vertalen naar bedrijfseconomische doelstellingen (denken) en dat wij met gevoel (empathisch, luisterend naar de ander en kwetsbaar) handelen om richting en doelstellingen te realiseren (doen).